Wonen in Hamilton

Lieve familie en vrienden,
Het is weer een hele tijd geleden dat ik een blog heb geplaatst. Omdat er verhalen van mijn andere reizen op mijn vorige blog stonden kon ik geen foto’s meer toevoegen. Ik heb voor dit avontuur dus deze nieuw blog gemaakt.

Het was een raar idee dat ik mij moest uitschrijven bij de gemeente en dat ik mijn zorgverzekering moest opzeggen. Als je meer dan 8 maanden niet in Nederland woont moet je je blijkbaar uitschrijven. Ook afscheid nemen van mijn huisje, de katjes, familie en vrienden was niet makkelijk.
Sinds ik weer ben vertrokken uit Nederland is er een hoop gebeurd. Eerst maakte ik een overstap van een aantal dagen in Bangkok. Hier heb ik mooie stenen gekocht om hangers etc. van te kunnen maken in Nieuw Zeeland.

Eenmaal in Nieuw Zeeland had ik een weekje om mijn nieuwe visum in orde te maken voordat ik aan mijn nieuwe baan als beleidsadviseur water begon bij de provincie waar ik woon. Gelukkig lukte dat.
In mijn nieuwe baan mag ik mij richten op een plan wat er gemaakt is met 24 verschillende stakeholders om de twee grotere rivieren in de regio over de gehele lengte veilig voor zwemmen te maken binnen 80 jaar. Dit betekent dat veel boeren hun veranderingen moeten maken. Zo mogen koeien, paarden en herten niet meer in het water komen zodat hun uitwerpselen het water niet vervuilen. Doordat het plan is gemaakt door de 24 stakeholders zijn er een aantal dingen niet in lijn met andere plannen van de provincie en dat is waar ik moet proberen oplossingen te bieden. Het is best intensief om 40 uur per week in het Engels te werken (vooral omdat Nieuw Zeelanders nog altijd soms erg lastig te verstaan zijn).
Na mijn eerste week werk mocht ik voor mijn oude werk (NIWA) mijn onderzoek nog presenteren of een conferentie. Mijn eerste onderzoekspresentatie op een wetenschappelijke conferentie! Best spannend en de techniek begaf het in het begin, maar iedereen reageerde positief en het was een mooie ervaring!

Cam en ik hebben hard gewerkt in de tuin. We hebben een compostbak gebouwd (naar mijn ontwerp) en een bank (ook naar mijn ontwerp :p). De kussens moet ik nog maken. De moestuin staat ondertussen helemaal vol, en de tuin en het terras staan vol bloemen zo leuk!

Dit jaar was ik met Sinterklaas natuurlijk niet in Nederland. Dat vond ik best jammer. Cam stelde daarom voor om het toch te vieren met onze vrienden hier. We maakte oliebollen, appelflappen en een buffet voor het avondeten. Het was een mooi multicultureel gezelschap. Een Canadees, een kiwi/Canadees, een Engelse, een Nederlander/kiwi, drie Kiwies en ik als Nederlander. Iedereen had een klein cadeautje meegenomen waarmee wij een dobbelspel deden. Ik vertelde over de tradities rondom Sinterklaas en iedereen smulde van het eten en de pepernoten en marsepein. Het was een super gezellige avond! (Op de foto’s zijn mensen verkleed omdat de meeste verkleedkleren hadden ingepakt als cadeautjes :).)

Voor de Kerst vlogen Cameron en ik naar het Zuidereiland. Eerst op bezoek bij zijn ouders op de boerderij en bij familie in de buurt. Daarna vertrokken we naar zijn zus om eerste kerstdag te vieren. Dat daar wel heel anders dan bij ons. Ten eerste omdat het buiten gevierd werd en ten tweede omdat er een hele stapel pakjes onder de kerstboom lag. Alle kinderen kregen een hele berg speelgoed. Cam en ik besloten de drukte te ontvluchten en vonden een prachtig park met allemaal inheemse bomen. Een boomsoort liet allemaal pluizen vallen die de hele grond wit kleurde. Toch nog een beetje een witte kerst ;). Voor het eerst vierde ik de kerst niet met mijn familie, dat was wel raar. Gelukkig konden we even skypen :).

Tweede kerstdag vertrokken Cam en ik al vroeg in de truck van zijn vader. Wij reden door Authur’s Pass door de Alpen richting de westkust van het Zuidereiland. Bij de eerste stop waren we bij Castle Hill. Dit zijn heuvels met bijzonder grote rotsen waar wij op en doorheen probeerde te klimmen. Bij de tweede stop klommen we naar een waterval (zie filmpje). De zon scheen en het was flink warm. De derde stop ongeveer 30 minuten later stonden we naast een zeldzame papegaai (nog 5000 op de wereld) en even later nog een. De tweede klom zelfs op onze truck. Op de bergen rondom ons lag sneeuw nog geen 50 meter hoger dan waar wij stonden. We hadden er heen kunnen klimmen voor een echte witte kerst. Deze papegaai soort is de enige soort die in koude bergen leeft.
Mocht je ooit naar Nieuw Zeeland komen dan is deze bergpas en echte aanrader :).

Eenmaal aan de westkust reden we naar Pancake Rocks. Deze heten zo omdat ze uit vele laagjes bestaan (zie foto). Daar zagen wij Weka’s (deze staan als kwetsbaar op de rode lijst van IUNC) de eerste was letterlijk met twee voetjes tegelijk aan het hoppen. Het zijn loopvogels en ze behoren tot de orde van kraanvogels (zie foto). Ook waren daar bedreigde zeevogels. Op weg naar ons hotel besloten we een landweggetje op de gaan, omdat het uitzicht zo mooi was. Daar zagen we twee mensen klimmen op de pannenkoek rotsformaties daar. Zij nodigden ons uit het ook te proberen. Wat een bijzondere tweede kerstdag was dat!

De dag daarna regende het de hele dag. Dat kwam niet als een verrassing, aan de westkust van het zuidereiland wordt de jaarlijkse regenval gemeten in meters.. We hadden de dag daarvoor veel geluk gehad. Eigenlijk waren we van plan geweest om ‘greenstone’ (Nieuw Zeelandse jade) te gaan zoeken op het strand naast de rivier, maar de regen maakte dat minder aantrekkelijk. We vonden een plaats waar je je eigen greenstone hanger kon maken. De man die de materialen aanbood had een hele kleine knusse werkplaats in een klein houten hutje met een buiten WC zoals dat vroeger gebruikelijk was. Dit bleek zijn huis te zijn. Lastig voor te stellen hoe het is om in een klein huisje te leven, zonder bereik van mobiele telefoons (zoals op de meeste plekken in NZ), op een afgelegen plek waar het meestal regent. Zes uur later liep ik de regen in met mijn eigen greenstone hanger. De man zei dat het ontwerp wat ik wilde maken niet mogelijk was in een dag en dat ik er wel 3 dagen voor nodig zou hebben, maar het is gelukt . Het ontwerp is een Maori teken voor het verbinden van twee mensen of twee culturen. Normaal maken ze het vaak met ronde vormen, maar ik wilde het net anders dus heb er hoeken en lijnen in gemaakt.

De dag daarna vlogen we weer terug naar huis. Thuis wachtte er een verrassing op ons, want veel van onze bonen en courgettes waren rijp voor de oogst (zie foto’s)!
Vandaag hebben een regel dagje want morgen gaan we voor 5 dagen camperen met een heel stel vrienden. We vieren Oud en Nieuw in een tent op een schiereiland in de buurt van Gisborne. De weersverwachting is super en wij zullen de eerste zijn die het nieuwe jaar ingaan :D! Ik heb er erg veel zin in!

Ik hoop dat jullie een goede kerst hebben gehad en wens jullie allemaal een super mooi 2017!

Liefs Sam